Şeker YeminiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen vedaları hiç sevmedin, ben hoşçakal yerine merhaba dedim...
Bir şeker yemini bu gökyüzündeki en parlak "yıldız" için... buruşturulmuş terkedilmiş içinde hiçbir süprizi kalmamış şeker ambalajları gibiydim yani büyük hayallerin sinir bozucu boşluğundan ibaret ruhuma ilk çiziği kim attı ilk utancını gözlerim kaç yaşında giymişti nedense anımsayamadım cevapları bulmak için dönüp hafızama sordum fakat biraz gölgeliydi sanırım kafası çok uğraştım ama bir türlü cevap alamadım ben de mecburen tüm sorularımı hayallerimde yüzü giderek silinen bir bilinmezin görüntüsü gibi bana ait değilmiş gibi hissettirenlerin tarafına attım uzak diyarları öğreten sonu mutlu biten masallarımı özledim birden seslendim seslendim ama onları da bir türlü bulamadım bir baktım ki geriye sadece kavuşamamaların ilahlaştığı o görkemli sonlar kalmış gözlerime dahi inanamadım ve çocuklar onca zamandır bu masalları dinleyerek uykuya dalmış ya böylesine bir zalimliği anlatacak hiçbir kelime bulamadım kafam bir hayli karışmıştı birçok şeyi net hatırlamıyordum artık ama sen hoşça kal dediğinde gözüm gibi sakladığım o tek anıyı şimşek çarpmış gibi hatırladım saçlarımı okşarken ellerin dilin veda sözcüklerini küfür sayardı ve o mutlu sonları bana öğreten senin gözlerindi işte ben bir tek bu anıda yalpalamadım hatta bunun için ilâhi şekerler üzerine yemin edecektim ama bütün ilâhi şekerlerim yendiği için edemedim ki bir de baktım çoktan gitmiştin sana bir merhaba bile diyemedim |
Çocuksu bir ruh dolasın bedenimizi
Evcilik oyunundaki küslükler
An geceden gelen masum bakışlardaki
Barış misali
Kirlenen elimiz üstümüz
Tertemiz bir yürekle
Merhaba