BEKLİYORUM SENİ BEN
Ben hala seni o dediğin yerde bekliyorum
Yolunda duran dikili bir taş misali Seni hala bekliyorum Rüzgarın köpük köpük kabarttığı sular Dalgaların sert ve acımasız vurduğu kıyı ’Ahh’ şu gönlüme dolan yaz akşamlarının aşk kokan geceleri Aklıma düştükce özlemini duyduğum Sevgilim Seni bekle dediğin yerde taş misali bekliyorum Çiçeğinin kokusuna hasret kaldığım Yalnız gecelerimin mehtabı Yıldızların ateş böceği ile uçuştuğu geceler Penceremden, içeri giren rüzgar Az bekle Seni koklayacağım Saçlarını avuçlarıma aldığım O bir tek telini sakladığım Ve zamanı dövercesine yıprattığım ömür Yıllardır Bekle dediğin o yerde bekliyeceğim Ne yaptım sana ’Eyy’ gecenin ıssızlığı Bu kadar duyulurken penceremden sessizliğin Ben hayaller kurmuş yatağımda yalnız Suya hasret toprak misali Gecemde gözlerimden silinip giden Yüzler var Gene bu gecede sensiz Ya Güneşin doğuşu, nasıl beklememki Dünya gibi beklerim Güneş misali doğmanı. Gözlerimde iki minik yağmur damlası Bekle dediğin o yerde seni hala beklerim. Kemal KEÇELİ |