Bazen ....
Çok üzgünsündür
Gitmem diyen
Herkezle vedalaşırsın

Zaaflarla,ziyanlarla dolu
Şüpheye düşüren
Acabalarla kafayı yedirten
Sorularla...

Siyahı beyaza yazarsın
Beyazı siyaha
Yazdıklarını sildiğin olmuştur
Lakin....
Sildiklerini yeniden yazmazsın






Bazı şeyler
Üzmez dersin beni
Alışırsın zamanla
Oysa ki
İçindeki sessizlik
Çığlık çığlığa
Beklentiler üzer seni

Küs değilsindir kimseye
Ama eskisi kadar da
Yakın değilsindir
Kırılmakta değil sorun
Sorun buna değdi mi ?
Değmedi mi kısmında






Sade bir yaşantıya
Telaşsız sevgiye
Sakin ve yağmurlu bir güne
Sevdiğin birkaç insana
Yaz akşamlarının
İnce ince esen rüzgârına
İhtiyaç duyar insan

"Hasret kaldık biz
İyi yürekli insanlara "

İnsan kalbi kırıkken
Hiç sabah olmayacak sanır
Silinmesinden korkup
Yedeklediğin fotoğrafları
Kendi elimle silersin
Seni ve sana ait her şeyi

İşte hayat bazen böyledir
Siyah beyaz resimlerde saklıdır yalnızlığın

................................
(’’Özledim...
Söyleyeceklerim bu kadar
Kısa ve derin’’)

Cemal Süreya

...............................

sevay