AD'SIZ
AD’SIZ
bir yudumluk çayın deminde kaldı umudum sen varsan yeşerecek her dal sevgiye ışık saçacak güneşim ey hasretinden yollara düştüğüm sevgili sensizliğin örsü eziyor yüreğimi bedenim yorgun ve yılgın hazin vedalarından her yanım acır niye yoksun, varken bu kadar asırlaşmış hatıralardan çıkıp gelirsin düşlediğim her anda telaşa düşürürsün sana olan hislerimi unutturursun, acıya ıslıklı seslenişlerimi uzanırsın kalbimin od’una tutuşturursun yeniden ateşi dün’müş gibi oysa en acımasız fırtınaları sen geçirdin aramızdan ne kanlar fışkırdı kışlarımızdan ad"sız nam’sız bıraktın bizdeki her duyguyu adı konulmamış aşk mıydı yetim yada öksüzmüydü al yalaz’mıydı yarınlarım oysa şimdi sensizliğinle yinede yarımım yarım Hülya Çelik |
Emeğinize yüreğinize kaleminize sağlık üstadem güzel bir şiir tebrik ederim Saygılarımla