LeylaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu bir hece şiiri değildir. Acele karalamaca..
Ömrümün seyir defterini aralıyorum bugün
Gönlüm yuvasına küsmüş göçebe misali kavrulurken Hasretin kıyısına yerleşen özlemine, ayrılık şiirlerini sıralıyorum. Kalbimin gidecek yeri yurdu kalmadı Leyla Yoruldum ve duruldum bu kederden. Üstüme titreyen herkesi bir bir yitirdim. Toprağına yüz sürdürdü kabir, böyle böyle koparıldım en sevdiklerimden. Hüsranı ruhuma taç etti bahtım Hep Hazan’ı yaşadı ömrüm; Hiç te olmadı gönüllerde tahtım Zoruma gitti de yokluğuna ahdım Ayrılığı gömecek mezar bulamadım Leyla. Vedalar yüreğime aşina Sürdüğüm hayat sanki boşuna Çevirdin kalbimi sabır taşına Ömrüne bahar, gönlüne yaz olamadım Leyla. Dayanamadın kahrıma nazıma En ağır sözleri savurdun özüme Asılı bırakıp bu yangını közüme Gözüne baka baka, hayaline dalamadım Leyla. Ölürüm sandığım kalbinde kalamadım Leyla. *Azar yemiş çocuk gibi, sesim çıkmaz bundan sonra (Leyla).* 25.Mayıs’20 Köln |
Güzel Eserinizi,
Can-ı Gönülden Kutlar Tebrik Ederim.
Sağlıkla
Huzurla
Sevgiyle kal
Selâmlar.