Sen kalsaydınSonbaharın solgun yaprakları gibiyim Öyle durağan, öyle bitime yakın Şu hazin ömrümden bir sen geçti Gidişinde umutlarım, gidişinde göz yaşı saklı. Ansızın yıkıldı hayallerim, inancım küstü Yüzümden tebessüm, kipriklerimden aşk düştü Gelişin gibi, gidişin de bir düş’tü Herkes gidiyordu, keşke sen kalsaydın! Bir bilseydin kalbimin seni nasıl sevdiğini Saçından sakalına aşk beslediğimi Hislerim ağlarken, ayaklarım peşine düşüyor Sözcüklerim susarken, ellerim korda üşüyor Hayalin gözbebeğimin içinde, büyüdükçe büyüyor Herkes gidiyordu,keşke sen kalsaydın! Çehresiz seviyorum seni adam Kim olduğun, kimliğin önemsiz Ben sesini, nefesini seviyorum Uzakta olsanda, yanımda gibi hissediyorum Ve düş’lüyorum düş’lerimde Herkes gidiyordu,keşke sen kalsaydın! Sessizliği adıyorum engin ufkuna sensizliği soluyorum bitkin ruhuma Tüm şarkılar sustu Özüm, özüne küstü Ben sana esir, ben sana tutsak İç sesim, iç sesim çığlık çığlığa Gözlerim puslu, bakışlarım yere düştü Alev gibi yüreğim, matemle süslü Gelişin gibi, gidişin de bir düş’tü Herkes gidiyordu,keşke sen kalsaydın Keşke keşke sen kalsaydın #hüzünlükent ~ |
yeniden kurulurdu dünya belki
belki de bu şiirler yazılmazdı.....
tebriklerimle güzel şiir