Kayıp Ruhkimsesiz kalmış bir geçmiş var içimde ölmesi için avluya bırakılmış kırılmış bir oyuncak kanıyor ellerimde ezilip kafası sokağa fırlatılmış bir sürü yarım kalmalar doluşmuş içime ne kadar ugraşsam bir bütün olamam yalanlar çınlıyor sürekli beynimde ne yapsam da gerçekleri duyamam kırık bir kalem saplandı şah damarıma yazdıkça kesiyor damarımı kanıyorum bir sonbahar geldi çöktü gözlerime kirpiklerimi döküyor ben ağlıyorum var olmayan bir ülkenin kimliksiz vatandaşı bedenim hiç doğmayacak güneşini bekler durur çaresizce gözlerim son sözümü yazacak kalemi şah damarımda gizlerim iki seçenek var ellerimde bir türlü seçemediğım yazsam öleceğim yazmazsam ölecek şiirlerim |