Yalancı Baharlaryalancı baharlara vuruldum gözlerindeki sonum oldu haylaz rüzgarlar saçlarımda siyahın en kırgın tonu avuçlarımda içi yenmiş umut kabukları kuşları attım her gece kendimden kalan savruk yalanları çiçeklerin cesetleri süsledi sana gelen yollarımı çığlıklarımın gölgesinde boğulan kuş seslerine bile aldırış etmedim ben her gün aydınlıktan saklayıp bakışlarımı karanlığın bir an önce çökmesi için çaresizce dua ettim çünkü gözlerimdeki hüznü kimse görmeden ancak karanlıkta toprağa gömebilirdim sustum hep sesimi bile sakladım ceplerime gören olursa yanaklarımdaki yanık izlerini bir yalan daha yüklemem gerekecekti zihnindeki kırılgan buza ve o incecik buz kırılırsa tüm gerçekliğim de kaybolup gidecekti karanlık sularda bu yüzden kaçtım herkesden her gözden her dilden hiç durmadan kaçtım ne bir limana sığındım azgın fırtınalardan korksam da ne de bir ağaç gölgesi aradım tenimi toz eden sıcaklarda delice yansam da biliyordum çünkü eğer durursam sonum olurdu gerçekler ben de çaresizce sarıldım kış olduğunu bilsem de yine o yalancı baharlara |
Buzlarındayım şimdi
Sensizliğin
Derin rüzgarları içinde
oRADAN ORAYA savrulmaktayım
Affet beni sevgilim
Kanımı damlatan güllerin
Hep içinde
Bulunmaktayım
Gözler aşkla daha güzel görürmüş anladım,,
Hüzün şiirini çok beğendim bu küçük eseri hediye olarak yazdım
GÜNAYDIN