SuretlerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir gün gelir
Kendi geçmişinin yabancısı olursun. zaman iplere astığım hatıralarımı toplarken binlerce isimsiz suret beliriverdi zihnimin içinde bende uç uca ekleyip zaman zaman kalbime bastığım birkaç tatlı hatırayı eteğimin altına diktim gizlice görmezse dedim zamanın efendisi sakladıklarımı toplayıp gidince eksiye düşüremezdi en azından hatıralarımı her gece yastığımın altını dilek taşlarıyla doldurdum bu yüzden yitik umutlarla gebe bırakmaya çalıştım yarın için umduklarımı ama düştü tutunamadı umduklarımın hiçbiri yarının rahminde her düşük de daha başka bir düşkünlüğe çıkardı umutlarımı bir cezaydı ya sanki tüm bunlar söküp atarsam dedim gizlice diktiğim hatıraları güneş açardı belki de hiç ulaşamadığım o dağların arkası neye sahip olduğumu unuttuğum gün zaman geldi çaldı kapımı yanıma ne alacağımı bile bilemeden çıktım zamandan ırak bir yolculuğa sadece eteğinin altına gizlice diktiğim birkaç tatlı hatıra vardı yanımda ama çıkınca karşıma hikayelerdekine taş çıkartan kötü karakterler sahip olduğum son hatıralarımın da suretleri kayboldu umursamazsam dedim yaptığım hataları yakmazdı belki de yapmadığıma kendimi inandırdığım hatalar artık canımı ama ben her umduğumda yanıldım öyle çok yanıldım ki hatta hayat bile düşünden attı sonunda varlığımı |
Robotnik değiliz gözyaşları kalblerdeki ağuyu siler