Karanlık Genkemiklerime kadar işlemiş bu karanlığın elbette bir bedeli var görüyor musun bastığım her yerin canını yakıyorum çok uğraştım inan ayaklarımı yerden kesmeyi ama istesem de toprağın günahına girmeyecek bir hafiflikte olamıyorum çaresizce üzgünüm hareketsiz kalıp kimseye zarar vermediğim hatta nefes alıp havayı kirletmediğim bir hayat düşlemedim değil ama ne zaman denesem her yaradılış hikayesinin lanetli bölümünde yine kendi adıma denk geldim umutsuzca üzgünüm başarabilir miydim yeteri kadar istesem kendi varlığımı tersine çevirebilir miydim hani her şeyden vazgeçmeyi göze alsam yok oluşuma doğru ibreyi döndürebilir miydim beceremedim çünkü ben tanrı değilim kaldıramayacağım kadar üzgünüm inan çok denedim ama en küçük atomum bile dünyanın sonunu getirmek için kodlanmışken ne kadar istesem de temas ettiğim hiçbir şeyi artıya çeviremedim anlayacağın değiştirilemeyecek kadar üzgünüm |
Bu da geçer ya Hu! :)