İçimden geçtiğin vakitti rüzgarın defin işi
Ay ki ayaklarımdan ıslak mavi
Garip bir ilkbahar
Dilimde üşüyen o ismin yalın hali
Yakıp yıkan ağustos
Yaprağını tutamayan dal
Yaprakla rüzgarın hikayesi
Bize ardı namustu aşk

Baygın gözlerim gözlerinde eririm
Derin mavi
Divanedir gönül evim sensiz viraneyim
Hangi dala tutunsam taşlanırm oysa
Her gelen den gidenden seni beni sorma
Yokuşun inişindeyiz sabaha
Aynaların kırılgan dalgalarında
Yaşımı sorma
İşimi sorma
Boşta gezenlerin puantörüyüm yalnızlığında

Karadan daha karaları serdi
Yaşamdan ne varsa yediğim vurgun
Ve alın yazım sen
Sen ki kara sevda
Şaşkın heveslere katar ellerimden seslenişlerimi
Öylesine kalaylı ki bakırın rengi
Beni akşamlardan çalıp sana verdi
Dert verdi

Bir garip yolcuyum
Bir garip Dağıstan
Yüreğimi vurduğum senli
Sonu henüz kestirilememiş bu yurdun
Kestirilemeyen
Ve devrimler kadar özlem
Derin mavilere aktı sözlerim
Aktı gök yüzüm
Yüreğimde şahidi solcu
İmamı hancı
Yüzümü acılı zarfların zamklarıyla doyurdu adın

Bir zamanlar sarsılmaz
Bir türlü yıkılmaz sevginin mangası
Hüzünlerin bağrımı acıklı karalaması
Türkü ,türkü yaralaması

Ellerim kanağlardı

Ne zaman bir türküden sana varsa baka kalmak
Dil bağı çözülmüş gecelerden
Çağlasa acı turfandalar bademi
Irmaklarım kan bağlardı
Diogenes gibiydi dilim
oysa gölge etme başka ihsan istemem derdi küfe,küfe Sinop
kıyı da bir garip morluk
birden bire düşürürdü gözlerinde tuttuğu umutlarını
bilyeleri elinde
düşleri ağlardı o zaman
o ki kara deniz

şimdi şaşkınlığımıza giyinmiş hardal
ellerimizde sevda ormanlar kadar
şarkımz ah şarkımız kırmızı çağlar
yer ağlar
gök ağlar
ağlar anam dağlar deryalar kadar bağlar ağlar
ak denizlerimiz var
okyanuslarımız var
aşk var sevda var
var yar var
bu günün yarını da var

şimdi zaman eski aynalardan şaşı bakar
masalardan masallara akar
ağır,ağır deniz kokar
gül kokar
yar

içimde saniyeler göz yaşım oynayışında
coşan dereler
vadilerde olsa
ırmaklarda dalıma konsa
içimi sade hüzzama kırar
uyuyan güzel
demlerken ayrılıklarımı yıllara
sessiz dir
sedasızdır tanrılar
ellerimin ayak ucunda fırtına
kara denizim coşar
sultan Süleyman Namık kemali arar
Namık gelir mi gelir
Sorar sultana buyur hünkarım
Kara denizi böyle coşkulu görünce
İçimden şiir kaynar
Ama eksiklikler var
Namık tamamlar
KARA DENİZ COŞA GELDİ
OTURUP AĞLAMALI
SULTAN SÜLEYMAN DELİ OLMUŞ
BİLMEM NEYİNDEN BAĞLAMALI
İşte bu noktada aşk
Bu noktada sevda var
Aşk var yar yok
Vatan var
yahut var silistre var


kamil söylemez