Ölmüş Şaire Portre
Ölmüş Şaire Portre
kırık ve gözyaşı, bir tas çile ve şarabı, şiire içirip edebiyatı doldurdun kalemine bu dünyayı ciğerlerinde bıraktığın gibi ayazlara dokunan pır pır uçuşların hamallarıydı eskittiklerinin Leyla’sı kördüğüm, açık kapı mandalın azletti ezberlerini nefesinden mavi defterine, mazi sözcükleri dokuyup şah damarı yazmaları, kırılmacasına en son söze koyduğun nokta mısralarına döktürdüğün nakarat katmerli bir söylenceyi salon ve sehpaya yakıştırıp intihar süsü verdiğin şiirlerindi ölümünde sadece çizikte olsa sarıya boyalı güz sarayından bir şair daha kaydı gözlerinden eş varlığım, es ölü toprağına kalemin kırık, yakışmadın ya İlkay Coşkun 10.08.2010 Poyraz Edebiyat Dergisi Sayı 14, 2010 |