Geç Kalınmış Uyanışyaradılışının tüm eksikliğiyle sarmalayıp kendini etrafına ördüğün tüm o kalın duvarlar yıkılınca ansızın var oluşunun tüm hırçınlığıyla donatıp kendini ruhunda açtığın tüm o derin yaralar kanayınca oluk oluk dur bir düşün istersen içinde öldürdüğün tüm o umutlar için var mı bir sebebin zehirlediğin kalbin için var mı bir panzehirin öyle cok acıdın ki kendine halen yaşamak için kaldı mı ki sebebin ahh be Adem’in soyu toprağın yedi kat dibine de iner kahpe yalnızlık ciğerini dağlar cehennem gibi kaçırdığın mutluluk tek bir doğru kalır içinde o da kocaman bir boşluk unuttun sen ama kıymet bilmeyene asla gelmez mutluluk |