Ayrık Otu
İpi çözülmüş bir kederin kol düğmelerinden
kehribar renginde bir sancıyı anlattı sana şiirlerim. Benim göğsümdeki yarada, kaç dikiş izi var bilemezsin. İşte o yüzden bil istiyorum. Şayet ölünce insan, kemikleri bile kırılıyor. Hiçbir işe yaramıyor yağmur öncesi , anlamını yitirmiş sabah uykularımdaki yaşanmışlıklar. Ve bu mektup, Kaç kızıllık sonrasında çözüldü gör diye geldim. Ne yani Gelmesemiydim? Ve bu aşk, Bir ayrık otu gibi kalbimde bir sakızdan bin baloncuklar çıkartırken Akşam oluyor.. Ve hep aynı masalları dinliyorum. İçinde başka bir çocuk .. Özge Özgen |
Çokta beğendim...