şubatın cürmünde aşk.. gece yaslarını mumsuz karşılarım karanlığa ortaklığım tescillenir yağmur düşlerimi pazar arasına sınırsız taksitler-iner ruhumla sehersiz rüzgarlar bahtına bil ki ; yok demek yoksunluğu özne yapmak//varlığına inkâr kahkahası atmaktı varsıl gönlün ısmarlama terzisi göğün rengini ölçüp biçen ebemkuşağıyla kehkeşan yuvasını mekân yapmıştı/ liman gözlerinden bol dumanlı ahşap vapurlar geçerdi rüyalarımla göğün asansör dudakları taşırdı saydam bulutlar seyrinde yıldızlar b’akmadan afâka yeraltı kuyularına ışığı yas’aklandı beyazına mil çekili şubatlardan haramisi yetim döngülerde dondu telaffuzu kısa k’alan cürümlerinde ayazına bağladığı dünyamıza küstürmek miydi kardan şelaleler fevkinde yücelen aşkımızı ... |
şubatın suçu mudur insanın mı bilinmez ama tek gerçek masumiyetini kaybetmeyen ve yaşamayı en çok hak eden çocuklar geri kalanları Tanrı bildiği gibi yapsın masumlarına sahip çıkamayanların cürmüdür bu
çok iyiydi dizeler sevgiler çokça