eğre (5)Değirmi annaçdakı gonşu evde iki mes lastiği vardı Köse Memedinen Ümmüce Çoban İrbemin pappası yazın toz-toprak dolu kışınan cizmesi çamurlu üşümezmiş ayakları, ıslanmazmış çorapları.. omzunda guzu-yunu kepenek cabası zemheri-memheri dinnemediler hemen her ağşam namazından sonura camiden çıkınca Macar Odasında birikip goca köyün ekabir dakımı Şaban Emmilere dünürcü ğetdiler; Köse Ğelininin peynirli çomacının hatırına “münasip” olmasa ortaya gonmazdı “Allahın emri, peygamberin gavli” dedi sakallılar “valla ben ne deyen” demiş, Şaban Emmi onnar da lafı uzatmadılar, “müsaade” deyip, “yasdı namazı” uçu abdas aldılar "agası Muzaferden nekdip gelmiş" nayeti hemen o ğece Macar Gızı gilde dünürcülerinen, gonu-ğonşuynan “ağızdadı” yediler lokum-püsgevit, gabıklı fısdık, akide şeker, iğde ekin otu ayıtlandı afıyon, kelek çapalandı günnerçe tandır ekme(ği) de ettiler Köse Ğelini, Macar Gızı gonu-ğonşu keşiğ etdiler zehmeri ardı.. .. Şaban Emmilerine(n) Köse Memedler elbirlik-badaşık, yolma önü feskilenli şerbet işdik bir dernek günü anamın ilk çocuğuynan “kırkı garışık” Esme’nin nişanında agamına yaşıt "görümce" Kevser; "aba" oldu gardaşı akranım “gayınolan” M(u)ammer “aga!” iki evin yolması-harmanı denesi, samanı Köse İbirem’in boynunun borcu zavallı, merdimenneri seğidelek çıkarı(rı)dı yahay valla bildiğin on şiniklikden maada çuvalları "uzatmanın gereği yok" deye hemen o sene “harman sonu” herkeşlerden önşe alal-acala ters atıldı, ganlı çalışı çekildi bazarı beklemeden bazara urbaya gedilip-gelinince okardan-aşşa goca köye, ev ev oku edildi; dezelere, halalara fisdannık, emmilere-dayılara laylom sıkma musafir alacaklara havlı, ötekinnere peşkir yazma zengin fakir herkeşlere üş gün sonura ikindin geçeni bi cumayderneğinde bizim evden yanna yörüdü camiden çıkannar “Allahın Emri” biz yeniyetmeler de peşlerinde herkeşler susdu; Gur’an okudular Ayvallı Yakıp Hocaynan, Gabışın Musa amin dediler, dova etdiler, yüzlerini sıvazladılar gelsin lokum-püskevit, ellerde hanımbudu, böyük-güçcük var demeden tüttü cığaralar yedek “birinci”ler kulağarkasına sokuldu sa(ğ)dıç İzzetin Hakkı? tekgırayna bi el “tek tüfeğ” atdı, damın ucunda söğeden eğreye mıhlanan sırığın en okarısına “bayrak asıldı” soluk, akı bireş yoşuk gırmızısı narçiçeği deği, baya bildiğin goyu fişne çürü(ğü), Terzi Hasan dikişi, değirmi gönlünden gelen, elinin emeği bi yannı yoz, bi yannında Ay-Yıldız varıdı, üsdelik alışılmışdan böyüğüdü nerden baksan görünü(r)dü öte sözün beri başı “düğün başladı”!. etdiler-edemediler “ho yanna” bakdılar görmezden geldi bobalar, gayınbobalar genşlik de böyle şeyler olurdu deliğannının genşliğine hörmet devrisi ğün davıl zurna; Göynücekli Cafaroğlu! dümbelekçi Sarı Ümmet .. şakkıdık, şukkuduk, şıkkıdık telef oldu epili bi gaşşık “görseniz bi! ortalık nasıl şennendi” bize bakdı emmiler oyun oynamayı bırakıp en acemisinden ilk oyunlarımızı oynadık bildiğini sandıklarımıza bakıp bağrışdık, çağrışdık, galgışdık “galeden galeye şahin uçurdum ah ilen vah ilen ömrüm geçirdim” .. DEVAM EDECEK |
Yüreğine emeğine sağlık
_____________________________Selamlar