Çocuk
Tan yeri henüz daha ağarmamış.
Ruh daha cesedimi kuşanmamış. Taş duvarlar boydan boya uzanmış. Üstünde yürüdüğüm yosunlaşmış. Bahçenin alacakaranlığında Sevgi elime bir makine verdi. Bak güneş çekildi, ok ok karşımda. Çek büyük resmi! Manzara eşsizdi. Birden ruh cesedime geri döndü. Bir nefes, bir soluk ve kalp bir atım. Gözde ok! güneşten kalma; büzüştü. Cennetten bir ses, duyduğum: "Babacım!" Mesut Tütüncüler DENİZLİ 01.02.2020 |