AgoniŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Can çekisiyordum...
Bu varlıkla yokluğum arasındaki bir sohbetti. tenim kör benim bileklerim ise hiçbir zaman bilmedi özgürlüğün tadını başımı kaldırıp gökyüzüne baktığımda yıldızlar halen karanlıkla cezalandırılıyordu peki söyler misin neden çocukların üstü başı kan içinde ve oyuncakların kanı ne zaman akmaya başladı kırgın değildim aslında ne sana ne de Tanrı’ya sahip olamadığım bir tutkuya saplantıydı bendeki eğer doğru bir şeyler yapılmış olsaydı dedim dünyada tüm mezarlar dışarı doğru kazılmazdı söyler misin ne zamandır güller goncasına bile sahip çıkmıyor peki bahar gelince dikenler mi koklanacaktı bu dünya benim dünyam değildi anladım gizli duvarlar ardında ruhsal işkence odaları saklıydı kuş sesleri gelmiyor baksana artık gökyüzünden anlaşılan birisi onlara bile dublaj yapmıştı söyler misin ne zaman işledi ruhlara bu karanlık ve halen bırakmadı mı insan kendi cehennemini cebinde taşımayı |
ne zaman işledi ruhlara bu karanlık
ve
halen bırakmadı mı insan
kendi cehennemini cebinde taşımayı//
Tek bir kelimeye
Bütün yıldızlar, bütün gökyüzü ve hatta butun renkler toplanırsa soylerim.
Güzeldi şiir
Tebrikler