....,

Bir gün o kıyıda oturursam;
Parmaklarımın arasından dökülen kumlar şahit olsun .
Aklıma getirmeyeceğim gözlerindeki kahverengiyi.
Leş kargalarına inat
soğumayacak cesedim ,
Ve kanımla besleyeceğim bütün yaralarımı.

.....

Unutulan bir şehrin adı çivi gibi aklımda.
Islak bir caddenin loş ışığında ellerimi ceplerimde ısıtıyorum.
Dudaklarımda son bir sigara.
Ve yalnızlığa sürüklüyor beni adımlarım.
Acımasız bir ayaz kanatıyor yanaklarımı.
-Ki
Sigara dediğin yalnızken içilmeli ,
Kalabalığın bir halta yaradığı yok uzun zamandır.
Bu yüzden bu aralar biraz ıssızım.


....

Ben küçükken Umutlarım çok büyüktü.
Her gece küçülürdüm rutubetli bir duvarın yanıbaşında.
öğrenemedim bir türlü yıldızları saymayı.
Küfür yakışmadı hiç dudaklarıma.
Ve küçük insanlar tanıdım .
Onlar büyüdükçe, küfürlerim de büyüdü.
Artık hiçbir şeyden yüzüm kızarmıyor.
Paramparça baktığım tüm aynalar utancından.

.....

Kağıda dökülen cümleler dokununca yüzüme.
Ağlıyorum.
Ve kalem aşkı hep bir başka yazıyor.
Buruşturup buruşturup attığım acı kırıntıları.
Bir çığlığa dönüşüyor tüm okuduklarım.
Artık yakıyorum bütün kitaplarımı.

.....

Bir çölün orta yerinde.
Güneşin en soğuk tarafını izliyorum.
Avucumda birkaç deniz kabuğu,
çok uzaklarda unutulan bir denizin sesi kulaklarımda.
Gözlerimi kapatıyorum,
bir yağmur başlıyor delicesine.
Alnı kırışmış bir bedevinin sevincine bulaşıyorum.

.....

Gecenin herhangi bir saatinde.
İçime oturan bir kederin ağırlığıyla,
Susuyorum.
Susuyorsun,
Artık
ünlem dışında
hiçbir noktalama işaretini kullanmıyoruz cümlelerimizde.

...

Aşkolsun hayat.

....

Zaten ölüm dediğin fiyakalı olmalı demiştin.

Bir caddenin ortasında uzanmış,
Kanıyorum.
Ve
Birkaç gazete parçası örtülü üzerimde.
En güzel resmim yarın görünür üçüncü sayfa haberlerinde.


....

Kahrolsun aşk.
Kahrolsun.

....,,,

soğumayacak cesedim ,
Ve kanımla besleyeceğim yine
bütün aşklarımı.

Lanet olsun !


.............


Bkrçkmk/31012020/birvurgunbusevda/