14.02.2020

/Bir ayrılığın peşinden koşuyorum
yaralı bir aşkın son sayfalarında.
Durmak bilmiyor kanayan diz(e)lerim./

........

Bir sokağın birbirine bakmaya doyamayan pürüzlü duvarlarına,

Gökyüzünde asılı uçsuz bucaksız bir maviliğin sonsuzluğuna,

Üstüme düşmekte olan yorgun bir yıldızın çaresizliğine,

Sahipsiz mezarlar arasında yolunu şaşırmış topal bir karınca telaşına,

Islak caddeler boyu sokak köpeklerinin garip korkularına,

Unutulmaya yüz tutan siyah beyaz resimlerin gıcırdayan bir çekmecedeki sessiz hüznüne ,

Geceye çarpa çarpa kanayan yüzümün bütün kıvrımlarına,

Yarım kalmış bir hıçkırık gibi eksik cümlelerimin boğazımdaki düğümüne,

Bir hüzün silsilesini parçalara bölen virgüllere,
Ve bir türlü tamamlayamadığım kırgın cümlelerime...

......

Gözbebeklerimden düşen bir damla suyun kirlenen duygularımı yıkama çabalarına,

Diz boyu saplandığım günahların bataklığına,

Ezberlediğim kısa bir duanın dudaklarıma yakışmayan kutsallığına,

Yalnızlığın beni kanattığı gecelerde yüzüme kapanan soğuk demirden kapılara,

Beni bir ayrılığın uçsuz bucaksız kollarında unutan tren raylarına,

Yolunu kaybeden bir yabancının sığınma telaşına şahit istasyonlara,

Büyümek isteyen bir çocuğun kocaman düşlerinde gizlenen yalancı bir umuda,

Kimsesiz bir ihtiyarın çocuklaşan duygularına,

Beni hayat denen bir kısırdöngünün labirentlerinde kaybeden kadere,

Durgun bir denizin pürüzsüz yüzünü çizen serseri martılara,

Acı dolu yaşanmışlıklara,
Yaşanmamış mutluluklara,

Bizi ayrı iklimlere savuran avucumdaki düzensiz çizgilere,

Ve yazdığım her mısrada biraz daha tükendiğime şahit titreyen parmaklarıma,

Söz verdim.

Uzatmayacağım bu aşkı.

Bir defa durup ardıma bakarsam ;
Gidemem bir daha

...

Elveda...


..........


Bkrçkmk/birvurgunbusevda
/şubat2020.ist/