arkadaşa.. kâlbime mesh etmiştim ’arkadaşlık’ deyimini sadakâti zorunlu ibadetleri sevgi mabedinin yağmur sularıyla yıkanmış duvarına yazılıdır ritüeli duyuruldu; düşürülmüş dilde ve ellerde saflığın arınmalıydı yüreğin ay’sız-ılı gecelerden ipsiz inecektin kılavuzu kör - kuyulara ölümler uğruna inanmalı kabili beyazsa kara söylemeli dil ’aşk’ için bileyli tahta kılıçlar g’örecekti şövalye kastıyla ruhun ve ’dost’ terennümü nakarat edilmeliydi makamsız ezgiler ebedine bitti demek veda içinde değer yitirmeli ergen taklidi yapmalı ardına bakan tebessümler iki adım ileri dönüşler gözyaşlı sarılmaları söylevinde ve kızarmış renkte yanakları çokça öpüştü arkadaşlık peşin hükme yaslanlan kara-kuru tahliller//düşünmeli ; dost suretlere yansıyan aynalar ’güneş ile tutulan ladese evrilmeli .. ıssızmış kanka uçurumları bir demet nemli gelincik dönermiş yüreğin çeperine değmeden ağrılı vakitlere ihtiyaçtı yanıbaşında saçları okşayan sevecen hâli/ say ki düştü üzünçün bellek kaybında vaz’giden arkadaşlığı yitiktir umarı/ bakar durur elinde donmuş gülümsemeli ve senli fotoğrafkârı... .. |
Güzel yüreğinizden muhabbet eksik olmasın kıymetli kalem
Gönlünüze sağlık, Saygılar sunarım.