eskimiş birini gördüm aynada
çocuk ağzıyla gülümsedi
gidip gelip yanılgılar bırakan bir dalga oldu
düşüncesi esintiler çoğalınca belirdi

içi dışı yalan derken geçiveren
buda yanılgımızın son durağı olsun yeter
çabuk toparlanıp ciddiye büründüm
sarılıp yaslandı yanağıma
gülümsedi eski dostlarım
gülümsedi

bütün kaldırımları bilindik bir şarkıyla yürüdük
tekrarladım içimde geçmiş günlerin alınganlığını
el edip çağırdı filanca falan
yağmurlar çoğalıp
değişmesini istedi her şeyin

küçülerek unutacağız rahat ol
sen varoluşunun tek isteği ne onu söyle
hafızasını yoklayıp durdu zaman
hiç olmak için hiçbir şey
olmaz
olmaz öpülünce geçen acıyı kabul etmiyorum
yorum

zaten onca yolun bulutları
sesimi azarlayıp bitsin istiyor sözümüz
varlığını toparlayıp gitsin
hiç olmadığına inansın aynadaki kalbim.