Kara Batak Edebiyatı 30.06
denizin sesindeki melodi
kara batakların şarkısı anakaralar ve sular arası bir tokluğun aç yoksulluğunu yaşıyor kara bataklar ey nesli kurudu kuruyacak fukaralar aslında bizim kadar sizinde bu deryalar denizin dibindeki balıklar kara batakların da nimeti kanatsız bir yolculuğa rüzgarsız atıldık üçbin metre yüksekte kursağımızda açlık rotasız yolculukta ne karalara rastladık bizden daha karaydılar onlar insandılar denizin kokusundaki leke kara batakların suçu şehirler kurdu ve denizleri doldurdu tertemiz havayı kirletti de soludu balığını yedi geldi de denize kustu ademin oğulları insanlığını mı unuttu denizin suyundaki zift kara batakları kanatsız bıraktı doyumsuz bir yarış ve bencileyin türküsü yok etsin kendi varlığından başka herkesi canavar desen değil uzaylı olamaz o dünyalı acımasız katletti doğayı, en büyük düşmanı denizin dalgalarının sertliği kara batakların öcü doldukça kabarıyor ayağımızın altında deniz kabartıkça yırtıyor beton zemini altımızda gemilerimizi dağ başlarına çektik bu fırtınada sanki kendini yeniliyor eskimiş dünyada, deniz denizin çığlığındaki feryat kara bataklara ağıt plajlara kurduğumuz evleri yıkıyor fırtına kartondan yapılmış gibi, taşlar atıyor kıyıya mavilerin ortaklığı sanki bu yırtılıyor göksima yıldırımlar ve dalgalar kara batakları kutsuyolar deniz hava ortaklığı kara batak kutsallığı kendini savunuyor doğa bir olmuşta böyle öc alış görülmedi 21. yüzyılda hepsi farklı ırkta nesneler birleşti asıl olan onlarındı, insanlar kalleşti Gel-Git -- Nurullah Nuri YAVUZ |