3
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
958
Okunma
Belki
Armonika’lar
Gecenin kozasını yırtıp
Sabahı çatlatan iskete kuşu
Gelsindi o renk
Beyaza bulanıp suretimizi
Rengini rengimize katan alaşım
Şimdi çök
Şimdi çoktan çökmüştü
Eski ahşap veranda
Biçem dilinde
Bir figür uykusuna inanmak gerek
Katmanı çınlatan o ses
Burada bugünkü gibi
Beyaz çanlar santurlu mozika çalarken
Eğilip gözlerime bak ey ğormoti
Ayine dur
Kökü üç, kökü beş
Kökleri flanbur kokulu nevi cennetim
Her parça gizin diyarı
Sisi doğuran tanrıça ve paganlar gibi
Dans edip yükseldik
Ve kaybolduk.
5.0
100% (10)
Cevap Yaz