Gelincik Tarlası"Gelinciklerle ilk tanıştığımda çocuktum daha şimdi kocaman adam oldum veballeri boynumda hala" ................ çocuktum bir gelincik tarlası gördüm büyülendi gözlerim ilk kez gördüğü muhteşemliğin tablosuyla aldı beni koynuna savurdu bir masala deli gibi bir mutluluk dolmuştu içime tüm bedenimde bir coşku kim tutar bu çocuk ayakları söyle! başladılar tabii ki koşmaya... sevmeliydim dokunmalıydım içinde olmalıydım bende bu resmin ellerimin iki yanda açık edepsiz bir sarhoşlukla dalıvermiştim tam ortasına gelinciklerin uçuyordum sanki rüzgarla hissettim o an parmak uçlarımda bakir yapraklarını bedenim sarsıldı eşsiz bir mutlulukla koşarken ben rüzgar durdu birden inceden bir ağıt sesi kulaklarımda irkilip döndüm arkama işte o zaman gördüm arkamda bıraktığım parçalanmış bedenleri ağlamak kime kâr anladım ama çok geçti ölüm olmuştu gelinciklere içimdeki bu coşkunun bedeli büyüdüm ama unutmadım hep hatırladım koşarken etrafıma bakmayı severken haşin davranmamayı ve bilebildim böylece ne kadar kusursuz gözükse bile her şeyin bir anda parçalanıp dağılabileceğini. |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice şiirlere...