kayıp şiir ardınaher şeye alıngan etti beni şiir belâsında eğilmiş raylar tüm zekâtım ruh dünyamı terk etmeye hazır sıradan bir aşk mısraına direncimin nirengi noktasında bağışıklık hezeyanı y’aşıyor virüsler kırılmış can tüpleri sanrılar dehlizinde-infilak eden gönül savunur dünya çaresini akut sinirleri alınmış sessizliğin içinde oturur sahip-siz ilhâmlar pür-ü pîr melâle ’ne var ki ağlayacak’’ demez büyüksü masallar duraksız raylara devrilir şiir dolusu hüzün çekmecesi telaş-sızdı intihar bilekleri kalem mürekkebinde solgun mavi ve nem bir de evden kaçan ergen kızın kaygısı .. |