Ne acı bir bilsen.
zirvede yanan;
bir ateşin son deminde bir deli rüzgar türküsüydü Gözümün yaşında yıkanan kor sarsıntılar Bir veda depremi Seslenmek istesem de Lâl sesizliktir yüreğimin alfabesi Kalem önce susar, yoklar nabzımı anlatamaz ahvalimi. Savrulur poyrazında, Dize dize dökülür Düş artığı kahrolası iç çekişlere Zemheri geçit vermez yazmak isteyipte yazamadıklarına Dört yanım ölüm kesiği sancı hasretin ufkuna kilitli vurgun geceler göz bebeklerime oturur. Ne acı bir bilsen Sırf mayıs`ı seviyorum diye açan her çiçeğe çiceksiz bir mezar oldum. en onmaz acıdan habersiz vedasız bir zamanın korkunç akışında.. |