İsyansonsuz düğümlerle lanetlenmiş bir yumak gibi kucağıma yerleşmiş hayatım denilen bu kaos iki elimde tastamam yerinde ama büyüyle donatılmadım ki imkansiz düğümleri çözebilsin bu eller kimin şakası bu baksana yüzüme ben gülüyor muyum!!! ya da neyin imtihanı bitmeyen çözülemeyeceği belli olan bu karmaşalarla sınanıyorum bakma bana öyle sakın!!! aynı dert herkeste var" diyen bakışlarla bilmez mi sandın aklım ya da görmez mi sandın gözlerim binlerce düğümlü yumak var ayrı ayrı her bir kucakta aklım hep boş seyler düşünüyor mu sandın ya da yüreğim sürekli hayata gücenmekle mi meşgul dengemi zorlarken inatla şanssızlığım kısa kalan ayağımın altındaki isyanıma saygısızlık yapmaya kalkma sakın!!! sen şimdi kendi evinin penceresine vuran ışığın açısıyla benim bahçemdeki çiçeğin duruşunu sorgularsın bir de üstüne üstlük hiç utanmadan çiçek açmadığına mı kızarsın ey kendini bilmez ey kendini tüm evrenin merkezi sanan şaskın hiç mi düşünmez o kocaman aklın her koyunun bacağı kendi vucudunu asar ve hep tek kişilik kazılır nedense tüm o mezarlar o yüzden ister kusuruma bak ya da istersen bakma uşaklarına düğümleri çözdürenlere bakıp isyan etmiyorsam eğer parmakları kırılmışlara bakıp da kendimi iyi hissetmek zorunda mıyım... |
Yüreğine emeğine sağlık
__________________________________________Selamlar