Erik kokarsam çık
Bulut kokarsam mavera
Seni seversem eğer misk olsun
İzninle hayran olmak
Köpürerek dolmak bir bakir gökyüzüne
Ellerimde kainatın kanatları
Üşür sanki şiirlenen diller
Gizli bir el değse içimden
....
...
Yine de
...
Kuşlar bile yorulmuş
Akşamın hüznünden

Maveradan çağrı dolarak düşsem rıhtıma
Eritsem gövdemi üflesem suyuna
Mahzenlerin içinde bulsam iki damla mürekkep
Damlasa içime buhur
Adını unutsam ne olur
Gel ey gönlümün krizantemi
Sokak arasından selam eyle
Gitme bir daha gelme

Sisten arı bir mor küheylansın
Basat gibi biner miyim kuluna
Yoksa rüzgar mı tepemde uçuyor
Yas tutar gibi maveraya göçüyor
Elleri kınalı gönül çelen kuşları

Yok mu arzın üstünde düşen nağmeler?
Ay damlarken tutar beni kelimeler
Girdaba akan sancının merhalesi
Boğazın efsanesi
Aşkla tutuşan iki gül imiş

Sensiz olmadı yine
Şiir dem tutar mı hüzne
Geldiğin günden beri
Hasretim gül yüzüne