Taşların sesiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Solgun Soğuk Gece.
Hayatı, vedalarla ölçülüyordu
Her biri bir öncekinden daha zor. . Bazan, taşlardan da ses gelir İnce Sızı Hatta içten içe bir çıtırtı . Bir duvar duyabilir sizi Ve ağlayabilir gecelerce İnsanların duy-a-madığı sesler Bir suyun akışına gizlenip Karışabilir okyanusa Hatta taşlar bile yeşerir Onu okşayan dalgalarla Musikiyle bazan Bazan hoyratça Gömülmeyi göze alarak karanlığa Yalnız kalmaz kıyılar bile Üzerini örten kumlarla Sağır Olan İnsandır yalnız yalnızlığa. Sessiz bir film kıvamında masama konan tabakta hayat Solgun Siyah beyazın en ufalanmış haliyle Belki de komik bazı sahneler Bilmiyorum Duyamıyorum renksizlikten Çekin perdeleri diyorum bitsin film Duymuyor kimse Her karakter soğuk ve hissiz karşımda Yavaş yavaş soluyor elbisemdeki çiçekler Kalpler sus pus Ölü olmayan ölü bedenler etrafımı sarıyor Artık Gözlerimi açmaya korkuyorum Bana bir taş getirin. . |