sanatın çalakalem şiiri.. -akustik yaratısı kubbe mekân alaşımı açılar ses merkezi ve ilahi ayinlere zemin derinlik anaforların sessizliği ruha acısız vakumlarla uğrayan titremeler ve kabulleniş ve teslimiyet ve âlemler tarifinin büyülü atmosferi huşu dinginliği- sanat ve sanatçı ruhları çatışır kimi vakitler sanatçı özgürlüğü tölare edilir veya kendi zincirini kırar tuz buz eder kendisinden dahi izin almaz beceriler olumlayan gözler kararcıdır tekelci olmadığı içindir ki herkesin sahibidir sanat ! veya tam tersi yazdığım şiirin içeriği sanatsal olmayabilir dışarıda bırakılmıştır özneler haritası aynı duygusal çekinceleri yaşarsın taze bir su birikintisine basmak ile önüne serili gül yapraklarına basmak arasında -çamur kendi başına da bir şey ifade eder yüze sürülmüşü sanat olur da kaftana sıçrayanı ibret ?! -sanat malzemesi tedariği ve icracısı//mekânsızlık da mekân olur serinliği güneşi gölgesiyle kalem tutan eller de sanat eseri hem siyah-beyaz hem ara güler imzası şiir dayanmaz dağılır mısralar sanat adına kürdana dizili kızartılmış böcekler ve yer fıstığı tadında beyaz ağaç kurdu cilvesi aykırı davranmayan icat çıkarmayan battığı yerden de çıkamaz -’başlarım senin sanatına’ diyenlere ! -iltifat ediniz ki cevaben ’’o sizin güzel bakan gözlerinizden kaynaklanıyor’’ desinler .. |