Inadinabiriktirdiğim hüzunlerimden yiyiyorum bu gece bu sefer de ben içimdeki huzura aldırış etmeden harlıyorum sönmeye yüz tutmuş ateşimi yanıyorum inadina en ağırından melodiler seçiyorum albümlerin içinden inleyen kulaklarımın titrek çığlıklarını umursamadan sesi daha da çok açıyorum bağırıyorum inadina demimi kadehin en keskin tarafıyla alıyorum küflenmiş beyaz peynirin kokusunu hiçe sayıp atıyorum ağzıma o son mezeyi kusmuyorum inadina ve ben bu gece yatağımın asla uyuyamadığım tarafına yatıyorum /yani senin yattığın tarafa/ pislikten kokuşmuş çarşafımın tırnaklarını görmezden gelip bu sefer korkmadan giriyorum mezarıma hem de mışıl mışıl uyuyorum inadina... /ey hayat! bu gece senin yerine ben çekiştiriyorum kendi yakamı hem de büyük bir ustalıkla.../ |
Yüreğinize sağlık kardeşim.
Selam ve saygı ile.