Buydu SevinçBazen sorarım kendime ben ben kimim Benden önce aşkla veririm cevap hiçim Okudun mu mana gözüyle âlem kitabını Okudum da derim anladım bildim hiçim Peki derim ey bendeki ben bu nasıl seçim Ararken koyunu kayboldu kısmetli keçim Keçi sütüyle yeter elin koyunu ben mi istedim Okudum da derim anladım bildim hiçim Kelimeler konuşur bendim gönlünde nakış Benimle nasıl baktın sen öyle nasıldı bakış Kimse kalmadı yanında o nasıldı onca kaçış Okunda anladın ya sen dersin ya ben hiçim Bu nasıl anlamak ortada kalmadı bir biçim Aradığın yanlış değildi aşktı buldun koru Kendimle benliğime sordum onlarca soru Aşka sor dedi sordum bendeki bu koru Anladın ya dedim ya sana sensin bir hiç Hiçliğini anlamak için sen bir pay biç Bir pay biçtim biçtiğim pay nefesime yetmedi Verdiği nimetler göz kulak payı hakkı bitmedi Anladım bende pay yok payım bir damla yetmedi Hiçliğimle kaldım hakkın huzurunda âlem oldu hiç Dünyaya geldim geleli Rabbim verir bunca nimet Ben çoğu zaman bilemedim vermedim kıymet Ben kıymet vermezsem de Rabbim yağdırdı Rahmet Hiçliğimle kaldım hakkın huzurunda âlem oldu hiç Rabbimde bir parça vardı bu yapımda Kapanınca açılırdı nimetlerdi kapımda Bazen unutsam da haktı, bu aciz aklımda Anladım ki gerçekten bendim bir hiç Hiçliğimle Rabbimi bilmekti buydu sevinç Anlıma türlü türlü dertle çileler yazıldı İmtihandı söylendi bu benliğim mi anladı Aldı beni lâin şeytanla yokluğun içine attı Yokluk anında Rabbim elimden tuttu aldı Hiçliğimle Rabbimi bilmekti buydu sevinç Mehmet Aluç-Gülveren |
İşte bu işte bu.
Ben bu duyguyu çok seviyorum ağabeyim ve insanın gözlerinden nasıl da yaş geliyor.
O rahmet.
O giz.
Bize bahşedilen ve bizlerin sınandığı nasıl da bariz.
Güzel Allah'ım dağına göre kar veriyor.
İnsanın kendini bilmesi gibisi var mı? Elbette en başta maneviyat yüklü bir benlik.
Sağ olun değerli ağabeyim.
Selam ve dua ile.
An itibari ile öyle huzurluyum ki.