aşkın ölü mevsimleri.. tarz-ı gönlün teamülünden vazgeçmek bedeli ; insansız gerilmiş çarmıhın adımları üç boyutlu yakınlaşır ruhta şekillenir dimağ izinli darağacı kırık dalı gölgesi materyali çürük urgan/ sallantısı ölçümsüz demoklesin kayıp kılıcı başın üstüne/ panik’ataksız çare kuyusu kör bir defalık ölümü törpülermiş aşk//kısaltır boyunu umar sepetinde hayatın baki kalan görünmez cennetin taşrasında efsane inse de şerhiyle kente kösler vuruyor dengine mistik bir mutluluk aranır çarşı pazar kadim davullar nihâhsız-işsiz çıkarmışlar darb-ı meselden sevsen hicran//sevmese hüsran çadırına taziye meraklı söz yığınları /koğuşların sessiz hıçkırığı cürmün kısa tarihi hasrete koşmak bilinçinde ruhları cezaevi voltası/ reankarne ; hiç kenarlı subliminâl kaçaktı ve bulundu tek kanatlı umudun yuvası kaf dağında dokundum anka külü daha sıcaktı aşk’a yeniden doğuşlardan güneş bileyli kayalardan duvarlar g’örüldü ’vuslat çiçeği’ eğilirken intiharın kucağına son’baharın sarıya özlemi yankılandı uçurumdan ölü mevsimler anısına... .. |
Bu güzel dizelerin usta kalemini Alkışlıyorum…
Şahane bir şiir olmuş…
........................................................................ Saygı ve selamlar..