.

Uzaklardan gelmiştik...
Sahip topraklara yönelmeliydik önce.
Yardım etmelerini istedik hep yabancı gözlerden
Büyükçe heyecanla, koz bir ritimdi birliktelik, özveriyle süzdük birbirimizi,
Bizimde onlar gibi yıldızımız parlamalıydı gökte
Karanlık bir ay bilip uyduyu, güneş kadarca açmak kardelenliğe...
Kimi sokak lambaları altında aniden beliriveren...
Bedbah yollarında tökez ıssızlıktı yolumuz
Çölden kalan ruhumuzu yetim karıncaların dualarıyla gölgeledik
Açık bölgesinden kırık kalbimizin ton verip larva larva kamaştık
Dökük sivri hayallerin yığılmasında bir yorgan ile gecelere
Saklı giz bir dağ örtüsü ardından el verip,
Sis kelimelerle neşemizi çığırtmakta bulduk esrar heceleri...
Ulucak kurdu sürgün bilirdik!
Diken üstünde, mum ışığı altlarında
Kavuşmayacak masumiyet büyüterek iç çekişmeleri....
Çünkü kimse sevmedi birini hiç aşık olma pahasına
Aşağılama ile bakardı elbet birgün
Hızla çevirirdi sağ omuzundan başını sahte enginlere
Sararmış bir yaprak vurur döküklerinde süzüle süzüle girdap düzensizliklere
Yerdeki izmaritlerde yoklardık yaşamın nefesini kör nefslerin
İçinde dilek bulmaya yırtınırdık artık satmaya alışık acizlerin
Gitmemiz gerekti anlıyorduk
Bir başka bakıyorduk
Bi başkasıydık artık
Artıktık

Bizdik isteyen yardımıki bizdik denilen sözden daha ne bekliyorduk
Kaybolmuşluğumuzu bizdik soran tilkilere
Üstadlarımızı savurması için bizi yönlere önümüze oldurup bilinçsizce biçmiştik
Biz ezelden beri kadmi yanlış seçmiştik
Gözümüz ağırır, saçımız, sözümüz ağırır dururuz bugünlerde
Bilmeyiz nedir doğru bilmeyiz nedir söyleyin durumumuz
Dünya denen yerde vaha bir göç bulduk sanmıştık sadece
Vahiy yollu göçü bizdik
Yön bizdik
Yol bizdik
Biz bunu anlayamadık bir türlü
Saksağan kuşları yanlarında turuncu turuncu göklere
Göçmeye geldik...