DEPREM
Ansızın kapımı çaldı bir sesle.
Sessizce içeri girdi zalım bu deprem. Savrulduk biryana sarıldık eşle. Sokaklara döktürdü zalım bu deprem. Sallandık durmadan on saat boyunca. Çaresiz içinde uykuya dalınca. Her anı korkuttu yüzlere vurunca. Şaşırttı bizleri zalım bu deprem. Yatak yorgan aldık düştük yollara. Güç küvet koymadı andır bu kollara . Içimizde zıplayan gizli sırlara. Feryat figan içinde koydu zalım bu deprem Tekbirler yükseldi inledi arşlar. Sallandı durmadan en büyük taşlar. Ağlayan gözlerde kalmadı yaşlar. ÖMER’i de ağlattı zalım bu deprem. Çocuklar korku eve girmiyor. Aç susuz kaldık kimse sormuyor. Yarabbim esirge bizleri sensiz olmuyor. Bugünde uykusuz koydu zalım bu deprem ÖMER TÜRK |