Orta Doğu, gece/gündüz yanıyor
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.
Onca Hüseyinler dâr’ın katında
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.

Kılıçlar sıyrıldı durmuyor kında
Bu zulmün nedeni “tarihî kin”de
Filistin, Karabağ işgal altında
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.

Mâsumları ekin gibi biçiyor
Vampir olmuş şehit kanı içiyor
ABD, İsrâil zulüm saçıyor
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.

Şeyh Şâmil diyârı can Çeçenistan
Sırada mı yoksa canım Pakistan?
Lübnan kan ağlıyor, âh Afganistan!
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.

Somali, Suriye ateş altında
Trump’un gözü ya petrolde, altında
Sen de bir gün in’len, yerin altında
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.

Zâlim, dikey ne var hepsini yıkar
Feryat, figan arşı, âlâya çıkar
İslâm coğrafyası kan, barut kokar
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.

Bunca vahşet görüldü mü sizlerce?
Ağıtıma, ağıt ağlar sazlarca
O gün “yetmiş iki” bugün ’yüzlerce’
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ.

Gün be gün hafakan arttıkça artar (*)
Bu zulmü terâzi, ne kantar tartar
Yetiş imdâdıma, Rabb’im sen kurtar!
Her günüm aşûre, her yer Kerbelâ…
Ya taş bas bağrına, ya otur ağla… Ya otur ağla !

Hanifi KARA

(*) Hafakan: İç sızısı

ŞÂİR DEDİĞİN

Şâirler soylu deli, şiir onun kırbacı
Her zaman tatlı söyler, gerekirse çok acı…

Hanifi KARA