Şansıma...
Sancımı tanıdım...
Gün_aydınlığını kiralayan, lambanın karartısında. Işık aynı lehçeyle sokağa seslenen, gölge feneri... Köşe kapmacaların, düşünürü... Neye ait olduğunu saptamaya çalışan, Gürültü fişekçisi. Bir sene önce Gri suratsız hava, Sögütün ağzından geçip, ciğerime sığınan. İki bank... Birinde, niyetçi Son gülmemi çekmiştim, torbadan Kısa çöp, Şansıma tükürttüren. Işığa yerleşen tek bir sineğin bile, Hafısazında yoktu... Körebe saatlerinin, bıkkınlığı. Niyetçinin oturmadığı bank, ebe! Torba neden boş? |
Yüreğine kalemine sağlık usta
_____________________________________Selamlar