GöL KuŞu FıSıLTıSıİnsan olmaktan uzaklaşıyordu herkes Yavaş yavaş değil Büyük bir hızla Atomun çekirdeğini parçalamaktan daha zordu insan olmak Ve kardeş kardeşe omuz omuza yaşamak "Kanlı bir masalın son dervişiyim" diyordu Bütün ormanı bağrına basan yaşlı bir ağaç Gök yağmuru diye birşey vardı Tatlı sitemiyle caddeleri diz boyu dolduran Ve sırtımdan taşan bıçak darbeleri vardı Dostlarıma sözde galibiyetler kazandıran Herşey rüya gibiydi bazen Uyanınca unutacak gibiydim tamda Silkindim bir sabah güneş doğmadan Göl kuşlarıyla sözleştik Yavru kuşlar masumca öperken ağzımın kıyısından Geçmişi unuttum Herkesi afettim En çok da kendimi ...Derken yazgım çıkageldi Sol omuzumda mesken tutan bedevî yalnızlığımdan masumca öptü Ben ellinci meridyene sakladım utangaçlığımı O ellialtıkez aşkını kazıdı avuçiçlerimin bembeyaz sayfasına Uzayıp giden rüzgârda saçlarımız birbirine karıştı Gamzelerimiz gülerken göl suları coştu coştu İki kuğunun karbeyaz gövdesine saklandı anadan üryan aşk Ve adam dedi ki "Sensiz yürüdüğüm her yer gurbetim Seninle nefes aldığım her coğrafya memleketim" Bütün annesiz kuşlara kucak açarken kadın o göl kenarında Kır çiçekleri elinde gerçek aşka doğru yürüdü yürüdü.. nagi han |
İnsan olmaktan uzaklaşıyordu herkes
Yavaş yavaş değil
Büyük bir hızla
Atomun çekirdeğini parçalamaktan daha zordu insan olmak
Ve kardeş kardeşe omuz omuza yaşamak
"Kanlı bir masalın son dervişiyim" diyordu
Bütün ormanı bağrına basan yaşlı bir ağaç
Gök yağmuru diye birşey vardı
Tatlı sitemiyle caddeleri diz boyu dolduran
Ve sırtımdan taşan bıçak darbeleri vardı
Dostlarıma sözde galibiyetler kazandıran
Herşey rüya gibiydi bazen
Uyanınca unutacak gibiydim tamda
Silkindim bir sabah güneş doğmadan
Göl kuşlarıyla sözleştik
Yavru kuşlar masumca öperken ağzımın kıyısından
Geçmişi unuttum
Herkesi afettim
En çok da kendimi
Güzel bir şiir okudum. Şair arkadaşımı tebrik ediyor güzel şiirlerini bekliyorum.