Sonra...
Önce dişlerini döktü aynaya,
Sonra çıktı yüz... Uyuduktan sonra, Kaşlarını çattıktan sonra... Yanakları daha oturmadan yerine, Çok sonra... Çığlığı kemirene kadar, Bekledi o, Sonra çıktı, Çok sonra... Gözlerini boğup, Oradan attı... Sonra çıktı umut, Daha sonra. Be İnsan! Bir elmacık kemiğini tanıdım, Hangi aşktandı... Hangi kökten!... Ya toprağı, Huyu, Suyu... Önce kırıldı, Sonra kurudu, Daha sonra. Burnunun iki yanında, Çilmiydi, Ben mi.. Neydi o... Sonra kayboldum, Daha sonra. Çok amaçlı bir sitem, Uzağı getirenden, Kısaltmalar çekiyorum çevrene... Düşüpte kırılan bir vazo, Sakarlığını gizleyecek, Uzuuun bir sükunet düşecek yere... Ağırmayacak yine. Çok sonra. |