raydan çıkmış bir sevda bendeki
karanlık istanbul un
gecelerine kayıyorumm sessiz bir şekilde
arkamda bıraktığım hatıralarımla
yalnızım yine bu gecemde
sokaklarda sarhoş naraları
bir kenara sinmiş kaldırım yosmaları
içimde bilemediğim bir sıkıntı
sana geliyorum ey sevgili
akşamdan kalma bir kafa ile
biraz dertli biraz da tebessümlü hareketlerimle
dinliyorum haydarpaşayı vapurları
mesken edinmiş katiller en kuytu köşeleri
dalgalar kayaları dövmekte yavaş ve ağır ağır
kaçıyorum en sevdiğim şarkılarda kendimden
hatıralarım depreşiyor en olmadık anlarda
sığınıyorumm ıssız limanlara
gözlerim bende değil sanki
her tarafta herşeyde sen
baktığım yerlerde, düşündüğüm adlarda ve
içimdeki hislerde
uzaklaşmalıyımm kendimden ve kalbimden
sen bana verdiklerini aldın
ama benim bu kadar gücüm yokk
ben sana verdiklerimi alamıyorumm senden
son defa susuyorum sana karşı
içimde birikiyor sessiz çığlıklarım
biliyorumm aslında susmalıyım
içimde belki fırtınalar kopacak
belki yeniden ayrılığın rüzgarı bizi savuracak
ve ben yine kaybeden olacağımmm
ama ömrüm boyunca bir sana aşık
ve bir sana esir yaşacağım