Uzat Elini Şiire
Uzat Elini Şiire
Bir şehrin göğüne tutunalım Ve ellerimizde yağmur damlaları Nasihat dinleyelim güngörmüş dedelerden ninelerden Edep erkanla oturup kalkalım Kimsenin hakkına girmeyelim Kenar köşe sinmiş kalmış onurlu insanları bulalım Koruyup kollayalım hem yetimi öksüzü Onurlu fakir istemez tamam ama sende ver Bir şehrin kedilerinin köpeklerinin karnını doyuralım Poşetlerin ağzını bağlamayalım çöpe atmayalım bi ton ekmeği yemeği Kimseyle dalga geçmeyelim mesela Kandırmayalım hayal kırıklığına uğratmayalım Başkalarina vaaz verip kendimiz bozmayalım Ardımızdan a h h ve bedduâ bırakmayalım Bir şehrin kaydını açalım herkese Kimler yaşamış nasıl yaşamış Kaç cinayet işlenmiş gasp diye bir şey varmıymış Biri bir şey bulduğunda "cukka"yaparmıymış Sadaka taşı neymiş meselâ Kadim ne demek kıdem kademe Liyâkat layık ve lâik olmak mesela Bir şehrin dervişlerine gidelim Üç gün üç gece misâfirlik yapalım Bir lokma bir hırka posttta oturalım Mevlithan mevlid okusun semâzen dönsün arzdan arşa Birisi oradan girsin en şanlı marşa Sesimiz varsın tâ buradan marsa Bi kere de bi şehrin kalbine gidelim Inelim yüreklere sevgi akşedelim şüķredelim Elhamdülillah diyelim Eyvallah bekleyelim Bi kere bi kere Maddeyi parayı pulu unutup Mânâ alemine dalalım zikredelim Neler kaybettik fehmedelim O kadar çok ki hatalarımız sehvedelim Bir şehrin damarlarına girelim Kapalı arterleri açalım Nakilse nakil taşıyalım bi yerleri bi yerlere yenilmeyelim Tutalım göğünü üstümüze örtelim Yetti bunca somurtmalar Artık ağız dolusu gülelim Öleceksekte öyle ölelim Yunus Beypınar |