Vesselam
Esrar satar kadın gözlerinde
Hayat veznede,para bozar Dörüm döşek hayaller, orta yerde Azrail dolaşır, çarşı,pazar Vagonlar rayları kıskanır bu yolculukta Trenler yorgunluktan sızar Biraz kum, azda çakıl çocugun avuçlarında Dalgalar ,oyunu hep bozar Abaķüsten sayı saymayı öğrenirken Adem Kâğıt ,üstünü cizîp duran kaleme kızar Çay kaynayıp vururken, yanmaktan dem Dağların soğuktan parmakları sızlar Kimse halinden,mennun değildir vesselam Pay edilirken hüzün ,azar,azar Bulamayınca melekler edecek kelam Geceler uzadikça uzar.... |