şiirin aşk hali.. cansiper yüreğin özü aşk’mıydı ince zarif takdimi hayranlığa g’af dikimli pervasızı düşürüp ruhları tan yerinde inciterek ezik bir hoyratın zaman pençelerine tutsak eden eksik harfler satırında lakayt bir tümcenin altını kalınca çizmiştim mısra-ı kadim cevaz verdi mugalâta aynasını tenkite ve tenzihe ! şiirlerden dışlanmış sürgün kelimelerin şair kapısına yüz sürme çelişkisine ve kül rengi zaafı pişkin hâlleri kimleri üzer de..söylenmezdi dili yanıltılmış uçurum mevki’sine d’alan gözleri aşka biata ebed süreyle susmuş kalemler mi hiç biri ? neredeydi şiirler aşık olmaz mı bir şaire talepleri kim iletir gönülsüze’mez ise kaynağıyla kur’uyan esinlere sevginin nemli g’özleri değmeli visâli terennüm etmeli makam’sızısı ile hicaz güftesi serabım nedeni ; ayak ucunda ç’ölüme ıssız bir çağrı değil miydi..! .. |