Çocukluğum
Anılarda yaşıyor gözlerim
Tozlu sokaklar oyuncağım Gülmelerimi hiç unutmuyorum Sobelenmiş bir bulut oluyor sonra Çocukluğum, ipek mendillerle bal satar yağ satardı. Erik ağaçlarına dadanırdım Elimde çelik çomak Bilyelerim altın değerinde, Ne var ki şimdi Bir köşe başı yalnızlığı yaşıyorum. Uyutmayın beni, zaman çok tatlı. Çocukken sıcaklar bile serin Kimse görmesin, sokak sokak gezeceğim Çamur kokan anılarımla Kirli kalacağım gülümseyerek. Uyutmayın beni, çocuk olacağım. Elimde ucuz lastik bir top, Peşine düşmek beni mutlu ediyor. Okul bahçesi sanki evim, Dostluklar salçalı ekmek arasında Sonsuz bir öğün oluyor sonra. Küçüktüm, zaman su gibi geçti. Hatalarım şirin yaptı kimi zaman, Kimin zaman unutuldu affedilerek. Küçüktüm, zaman içimden geçti, Sanki gözlerimin önünden bahar geçti. Terlemişsin, koşmuşsun, yine mi hastasın? Kimin umurunda ateş gibi yanmak, Denizlere açılmış bir yelkenli çocukluğum, En ağır dertler bile güldürürken, Ellerimde çiçek gibi açılır çocukluğum. |
Çocukluk bir serüvendi, hayat mücadelesi vermek gerekiyordu.. Gözlerimiz doluyor belki yazarken ama onun da ayrı bir güzelliği var.. insanlığımızı kuvvetlendiriyor.. iyi çalışmalar dilerim.