Bölmüşüm iki yarısı sana çıkmış
Gözlerim boyanmış, göremiyorum.
Kelimeleri battıkça çıkaramıyorum,
Yüzüne vuruyor gölgesi ikindi üstü.

Çıkmışlar, kalabalık süzmüş durmadan
Yağmur fazla gelmiş, toprak usanmış.
Eğiliyorum, kokunda bir nefes...
Çıkmış aslında yokum dediklerim dışına.

Anlattım ha bire ve kimse duymuyor
Duymasın da adımda gizli olan beni,
O çayın yudumunda yine yazılmış
Adında kullanılmayan her satır.
Bir çakıl ki her mevsim,
Denize yeniden atılmıştır.

Eşim, dostum, çocuklarım..
Tuhafım, biliyorlar aslında.
Şiir düşüyor evrene,
Masal anlatmak kalıyor geriye.
Biliyorum, her şey tutmuş benliğini,
Çamur da bulaşsa sormuyorum:
İki sözün arasında kaydını düşüyorum.

Çok öfke iyi geliyor biraz sıcağa,
Yürüyüp kayboluyor birazdan,
Selam sabaha kavgalıyım kim varsa
Bütün hayrı bir bardak çaya
Kendime bile yaklaşmaya.

Yalansız değil bir körebe bataklık gibi
Kendine dönüp ayna mı arıyorsun
Sen de farkında değilsin belli
Kolları bağlı güneşe odaklanmış
Yollara düşüp bir yere gitmiyorsun.

Yine saat 3.
30/06/2019 Akhisar
Süleyman Yıldırım