bir deli rüzgar türküsü,Bitmekle bilediğim yokluğun düşüyor yakama, tedirgin bitmez bir mültecilikte hasreti çıkmazlara teslim ettim Sızısı öldürür bu akşam rüzgarını lâl olurum gidişine Yorulur cümlem taşıyamaz Küllerimi fırtınalar Susarım gidişine yorgun bedenimin kelamsız sabahlarında yüreğindeki köle ruhları sessizliğin sokağında bir kağıda sarıp yaktım bir deli rüzgar türküsü, söylenir tükenen,çaresiz bir ateşin son deminde savurlur soluksuz rüzgarlara devrimsel aydınlıklar topla sonsuz bir bir kavganın ilk kurşunuyla topla gülüşlerini serp çekip giden sessiz gecede tenha bir ateşin kıvılcımına yoksa dönmek şafak gibi zor olacak Şimdi gözlerim, kayıp zamanların alaca karanlığında tutulduğum anlam fırtınasında savrulup duruyor Yüreğimin kırık ucunda Suskunluğum Böyle düşmemeli Baş ucumdaki gözlerine bir yağmur damlası gülüşün yaşamanın dingin fırtınası neresinden tutsam acıtıyor uzaklar düşüyor dibine mecalimin Yankılanıyorum karanlığın koynunda uçurumlarımın bütün asi isyanları Göğsümde kırık çiçeklerin durulmaz acısı oluyor.ALKIS .. |