Kaybolma Belirtileri
merdivenlerden yukarı korku
içimde masal bulmuş çocuk kalbi içimi gülümseten dışarısı akşam yeli sevimsiz değil sevimli yorgunluk yakınlaşmak taşa uykuya harabe yaz yollarında ışık arayan günü bitirip şuracıkta dinlenmek istiyor kokun gülümsetirken şımarık beyazı arada bir aç gözlerini ki arası kapanmış olsun gölgelerin şaka gelgitleri kaygı bazen hızlıca üstümüzden geçen his sıkılgan denizlerin mavi rüyası bulutlar arkadaş olacakmış ağladıktan sonra balıklarla öyle ürkme değil işte bir satıcı pelerinli vampir balkona tıkırtılarını asıp kaçıyor gün öyle beyaz ki fırlatıyor siyah sesini gökten öteye hep yaz ve kırmızı kalacak değilim ya yalnızım büyüyormuş gibi küçülen kaybolma belirtilerime kızıp bulmaya çalışıyorum kendimi. |
kutluyor saygılar sunuyorum.