Sev diyorlar bana yalan dünyayı,
İyileri çekip alan dünyayı,
Kötülere baki kalan dünyayı,
Nesini seveyim yalan dünyanın?

Sarmış yürekleri kin ile nefret,
Çığ altında kalmış sevgi merhamet,
İnsanlık huzura barışa hasret,
Nesini seveyim yalan dünyanın?

Kargalar bülbüle nazire yapar,
Cahil cehalete kul olmuş tapar,
Kimi devir açar kimisi kapar,
Nesini seveyim yalan dünyanın?

Deve tellal olmuş kervan arıyor,
Pire berber olmuş keli tarıyor,
Karun’un serveti kime yarıyor,
Nesini seveyim yalan dünyanın?

Dünya değirmendir insan öğütür,
Cüceler aynada cüsse büyütür,
Muktedir olanlar işin yürütür,
Nesini seveyim yalan dünyanın?

Yalanla çuvala sokulmuş mızrak,
Dost bildiğin kurar dostuna tuzak,
Mutluluk insandan millerce uzak,
Nesini seveyim yalan dünyanın?

Adem’le Havva’da sevgili tekmiş,
İnsan çoğalınca sadakat çökmüş,
Melahat diyor ki; çivisi çıkmış,
Nesini seveyim yalan dünyanın?


MELAHAT ÇETİNKAYA