YAŞAMA SEVİNCİYAŞAMA SEVİNCİ Büyürken can evinde umudun goncaları İçinde gül bahçesi açıverir sevgiyle Bülbülü feryat figan sarınca gül dalını Yüreği kanatlanıp uçuverir sevgiyle Yedi iklim, dört mevsim selam durur bahara Kuruyan dudaklara aşk busesi değince Can suyu verir avcı susuz kalan marala Kanındaki kıvılcım tutuşur ince ince Aşarken Mecnun çölü bir Leylan’ın aşkına Yıkar Leyla saçını ,sevdiğinin teriyle Sallar onu bir ömür gönül salıncağında Bal peteği gözleri,kelebek elleriyle Bu dünya dön emrini ,aşktan almış besbelli Eşlik eder kainat yaşlısıyla genciyle Bir güzel söz,bir bakış kovar derdi elemi El eledir mutluluk yaşama sevinciyle .. MELAHAT ÇETİNKAYA |
göçüp giden hayatlar...Kutlarım sevgi adına değerli şiirinizi saygımla.